Ik heb mij binnen onderwijs en werk zeker niet altijd veilig gevoeld

“Je veilig voelen gaat vaak niet meer over het afwezig zijn van gevaar maar het in verbinding zijn met jezelf en een eventuele ander.”

Mijn collega Guusje kwam met deze quote en ik vind hem zo treffend.

Je veilig kunnen voelen is een rode draad in mijn werk en leven. Ik ben er altijd naar opzoek (wie niet?) en heb mij vooral binnen onderwijs en werk zeker niet altijd veilig gevoeld.

Interessant ☺️ Zit dat in mij, of ligt dat bij school en de zorgsector?

Mijn inziens beide, maar het begint bij mij en mijn overtuigingen over mezelf.

Ooit, lang geleden heb ík bedacht dat ik niet slim genoeg was. Ik was geen theoretisch wonder, had HAVO en was (en ben nog steeds) meer de doener dan de denker. Ik had (heb ik gelukkig ook nog steeds) een slimme oudere zus die wel naar het VWO ging en daarna de UNI.

Mind you, dit zijn allemaal mijn bedachte hersenspinsels, niemand zei dit tegen mij.

Mijn enthousiasme en daadkracht hebben mij geholpen mijn studie goed door te komen. Maar veilig voelde ik mij niet altijd.

Simpel door mijn zelfbedachte overtuiging: ik weet niet genoeg, ik ben niet slim genoeg. De perfecte voedingsbodem voor onzekerheid.

De angst niet goed genoeg te weten maakte dat leren niet altijd veilig voelde. In feite had dit niks met school te maken, en alles met mijzelf.

Ook binnen de keten had ik best wel eens de neiging mijzelf als minder slim te kwalificeren in vergelijking met mijn 2elijns collega’s. Niet nodig, maar ik deed het wel.

En dit had invloed. Als je namelijk angst ervaart beïnvloedt dat mogelijk jouw handelen. En niet in positieve zin, we gaan immers beter presteren als we vertrouwen in onszelf ervaren.

Doe je dan niks meer 'fout'? Zeker niet, maar de kans op het maken van helpende keuzes en het goed uitvoeren van je vaardigheden wordt groter als jij vertrouwen voelt in jezelf.

Nu zijn er gelukkig een heleboel manieren om jezelf te helpen in het vergroten van vertrouwen in jezelf en jouw kunnen, en het creëren van een veilige werk/ leer/ leef-omgeving.

Voor mij hielp hierbij: mijn eigen coachingsopleiding volgen, die mij leerde over niet helpende overtuigingen, kiezen voor fijne werkplekken, lesgeven in acute vaardigheden (wat overigens niet de reden was om instructeur te worden, ik was gewoon enthousiast en vond lesgeven leuk), een communicatiestijlen training en natuurlijk ademwerk en het kunnen reguleren van mijn zenuwstelsel. En zo zijn er nog een paar meer op te noemen.

In de basis heb ik deze overtuiging getackeld: ik weet genoeg, ik ben een mooi en goed mens en ik organiseer mijn werk zo dat ik samenwerk met mensen die de dingen kunnen waar ik minder goed in ben.

Maar dit had ik wel nog even te verscherpen toen ik voor mijzelf begon als trainingsbureau in de zorg.

Inmiddels weet ik heel goed wat ik bied: veilig mogen leren als deelnemer is waar wij voor staan.

Dat neemt niet weg dat het voor jou als deelnemer niet meer spannend gaat voelen, dat is namelijk afhankelijk van jouw ervaringen en overtuigingen tot dan toe.

Wat wij doen is ruimte creëren voor ieders onzekerheden en angsten en ze bespreekbaar maken. We halen het uit de taboesfeer en praten erover en kijken naar wat jóu gaat helpen om er minder last van te hebben tijdens het werk.

De antwoorden daarop zijn net zo divers als dat er zorgverleners zijn, iedereen heeft zijn/haar eigen valkuilen, uitdagingen en talenten.

Je veilig voelen binnen je werk is mijns inziens een essentieel onderdeel voor het verhogen van de kwaliteit van zorg die jij levert, jouw werkplezier en daarmee ook de duurzame inzetbaarheid.

📸 v.l.n.r: Margriet, Guusje, Karien, Lian, Elsbet oftewel team Training en Beleving 🩷